De chef van Restaurant St-Georges in Aalbeke viert dit weekend de 35ste verjaardag van zijn zaak. Hij blikt terug op een carrière vol ervaringen, maar heeft het ook over een parcours op Vlaamse grond dat niet snel zal eindigen.
Hij richt zich naar één van de zetels aan de ingang van het restaurant. Gezicht gespannen, hij is net klaar met de shift van deze namiddag. Hij gaat zitten, glimlacht en zegt: "Ik vind het leuk als het restaurant vol zit, maar daar word je sneller moe van". Laurent Windels, een gepassioneerde vakman die altijd gastronomische gerechten heeft willen overbrengen aan het grote publiek, blikt in een kort interview terug op zijn carrière.
Al vroeg geïnspireerd door de Franse gastronomie en haar grootste namen, ambieert hij om zich een eigen naam te maken in de sector na zijn studies aan de hotelschool van Doornik in België, begin jaren tachtig. Al vroeg treedt hij in de voetsporen van zijn broer Vincent, door te gaan werken in het Belgisch Koninklijk Paleis. Zijn broer wordt lid van de persoonlijke garde van de koninklijke familie, en Laurent sluit aan bij het keukenteam. Het is zo dat hij enige tijd Koning Boudewijn en Koningin Fabiola de Mora y Aragón mocht dienen. Tijdens zijn verblijf aan het hof zal hij andere grote namen tegenkomen uit de geschiedenis voor wie hij de eer had te werken, al was het maar voor één dienst, met name Grace Kelly, de Amerikaans-Monegaskische actrice die prinses werd van Monaco.
De verlofdagen gebruikte hij om zich op andere plaatsen te bewijzen, en zo ervaring op te doen: "Zelfs toen ik met verlof was heb ik geen moment stilgezeten, ik heb daar handig gebruik van gemaakt om te werken op banketten en in gerenommeerde restaurants". Hij benoemt zaken als T'Hoveke, die nog over een Michelin-ster genoot, landgoed Shamrock in Ronse en het Hospice Comtesse in Rijsel. Bij het laatste kreeg hij de kans om voor Pierre Mauroy te werken, voormalige staatsman in Frankrijk en parlementslid voor de regio Nord-Pas-de-Calais. Hij serveerde meermaals in de bekende kelders van de Franse Champagne: "Eén van de grootste momenten was bij de Laurent-Perrier-kelders, waar ik koning Charles III (toen nog prins) en zijn grootvader, Lord Mountbatten, mocht bedienen”.
Die mijlpalen beïnvloedden het vervolg van zijn carrière op een positieve manier. De tijd was gekomen om een eigen zaak op te starten. Het was een absolute prioriteit om iets te openen in Vlaanderen, de regio vanwaar zijn vader afkomstig was. Gedurende enkele maanden hielp hij mee in de keuken van een restaurant in Aalbeke, zonder maar te denken dat dit ooit zijn eigen zaak ging worden. Zijn ouders, Gabrielle Vandekasteele en Antoine, zijn tante en oom, Gérard Vandekasteele en Ginette Bekaert, waren er van het begin bij om hem te motiveren de zaak over te nemen. Al snel kwamen ze tot een overeenkomst met de vroegere uitbaatster.
De eerste ‘coup de feu’ was in oktober 1988, eerste dag voor het avontuur van Restaurant St-Georges. Het ging toen niet enkel over de start van een levenslange droom, maar het was ook het begin van een lang familiaal gebeuren. Kort na de opening ontmoet hij Nancy, afkomstig van Aalbeke. En in 1994 beslissen ze te trouwen. Het vervolg kent u, met de aankomst van twee zonen, waarvan de oudste zich aansluit bij het keukenteam, en de jongste zich bezighoudt met de communicatie. Vijfendertig mosselfeesten en Elzas-weekends later, en hier staan ze nog steeds.
Hij lacht om het idee dat hij de overgang naar het jaar 2000 heeft overleefd, "de media maakte ons toen van alles wijs, dat we het ergste gingen meemaken. Ik herinner me vooral een vlotte en memorabele service waar ik de rest van mijn leven op zal terugblikken met nostalgie”. Maar de recente crisissen waren van een andere orde dan die van 2000. Toch blijft St-Georges succesvol recht staan na al die gebeurtenissen. Met de volledige familie samenwerken verklaart een deel van dit succes geeft hij toe: “Zien dat de hele familie zich zo betrokken voelt met de zaak is een sterkte en een trots”. Ook is het dankzij de trouwe klanten uit Aalbeke en omgeving dat he familiebedrijf zich heeft weten te moderniseren. Hij eindigt het interview met een nieuwe wens en ambitie, namelijk de opvolging van zijn zoon: "Het zou een geweldige prestatie zijn om de naam Windels nog vijfendertig jaar te kunnen laten klinken in het dorp, maar dan met een andere chef aan het roer.”
コメント